Francuska „Kaczka” narodziła się w 1936 roku, gdy ówczesny dyrektor Citroëna Pierre-Jules Boulanger (odpowiedzialny również za Traction Avant) wprowadził do realizacji projekt TPV (Toute Petite Voiture – bardzo małe auto). Zaangażował do tego konstruktora André Lefèbvre (1894 – 1963) i designera Flaminio Bertoni (1903 – 1964). Ich zadaniem było stworzenie małego, zgrabnego i praktycznego auta, które będzie ekonomiczne i pomieści 4 dorosłe osoby wraz z 50 kg bagażu
Pierwsze rysunki małego Citroëna powstały w 1936 roku, a prototyp napędzany silnikiem motocyklowym wyjechał z fabryki w 1937 roku. W ciągu kolejnych dwóch lat powstało 250 egzemplarzy, które testowano w różnych warunkach drogowych.
Niektóre prototypy wyglądały co najmniej dziwnie. Przykładem może być egzemplarz z jednym przednim reflektorem i brezentowym, składanym dachem. Osobiście testował je Pierre Boulanger, który jeździł w kapeluszu. Jeżeli kapelusz mu się nie mieścił we wnętrzu auta, to ten egzemplarz nie przechodził do dalszych testów.
Podczas II wojny światowej wiele z tych prototypów zostało zniszczonych lub rozebranych na części i ukrytych w różnych częściach Francji. Do testów powrócono w 1946 roku, ale realizowane były one w tajemnicy. Boulanger nawet kupił w tym celu teren wLa Ferté-Vidame, na którym do dzisiaj testowane są współczesne Citroëny.
Wielka premiera w Paryżu
Długo oczekiwana premiera odbyła się 7. października 1948 podczas międzynarodowego salonu samochodowego w Paryżu. Auto napędzane było dwucylindrowym silnikiem o pojemności skokowej 375 cm³ o mocy 9 KM chłodzonym powietrzem, który współpracował z czterobiegową skrzynią manualną sterowana dźwignia umieszczoną na desce rozdzielczej. Funkcję rozrusznika spełniała korba rozruchowa. Pojazd o długości 3780 mm, szerokości 1480 mm i wysokości 1600 mm oraz masie 500 kg, rozwijał prędkość maksymalną 65 km/h i średnio zużywał 4,5 l/100 km paliwa.
Nowoczesne jak na owe czasy zawieszenie wszystkich kół było niezależne i miękkie. Wszystkie cztery koła zawieszono na pojedynczych wahaczach wzdłużnych, a elementem sprzęgającym koło przednie i tylne był zespół poziomych sprężyn umieszczonych w cylindrycznej obudowie. Przy każdym kole zamontowano także amortyzatory bezwładnościowe.
Wyjątkowo spartańskie było wnętrze 2CV. W pierwszym okresie produkcji wyposażenie stanowił amperomierz i kilka przełączników. Producent nie zastosował żadnych obić tapicerskich, a siedzenia tworzył szkielet z rurek stalowych, na których rozpięto brezentową tkaninę podtrzymywaną gumowymi paskami.
Jednak takie proste auta szybko zdobyło zaufanie rynku. W pierwszym roku produkcji seryjnej (1949) wykonano jedynie 876 egz. 2CV, a w 1954 r. już 52791 tych pojazdów. Jednocześnie zwiększono pojemność skokową silnika z 374 do 425 cm³, wzrosła też moc z 9 do 12 KM. Zmodyfikowano również tylną część nadwozia, gdzie w miejsce płóciennej ściany tylnej zamontowano blaszaną pokrywę bagażnika.
Auto było jeszcze wielokrotnie modernizowane, a jego produkcja coraz większa. W rekordowym 1970 roku powstało łącznie 368 232 egz. kilku wersji nadwozia. Wyprodukowano 163 143 egze. 2CV, 126 854 – Dyane, 64 325 – furgonetki AK i 13 910 – Mehari z otwartym nadwoziem.
Citroën 2CV produkowany był w 9 krajach. W latach 1961-1990 produkowano go w portugalskim Mangualde. Ostatni egzemplarz wyjechał z tego zakładu 27. lipca 1990 roku. W ciągu 42 lat na całym świecie wyprodukowano 3.868.631 czterodrzwiowej wersji osobowej i 1.246.335 pojazdów użytkowych.
Francuska „Kaczka” narodziła się w 1936 roku, gdy ówczesny dyrektor Citroëna Pierre-Jules Boulanger (odpowiedzialny również za Traction Avant) wprowadził do realizacji projekt TPV (Toute Petite Voiture – bardzo małe auto). Zaangażował do tego konstruktora André Lefèbvre (1894 – 1963) i designera Flaminio Bertoni (1903 – 1964). Ich zadaniem było stworzenie małego, zgrabnego i praktycznego auta, które będzie ekonomiczne i pomieści 4 dorosłe osoby wraz z 50 kg bagażu.
Jeden z pierwszych, przedwojenny prototypów, który zaprezentował wizję 2CV
Długo oczekiwana premiera odbyła się 7. października 1948 podczas międzynarodowego salonu samochodowego w Paryżu. Auto napędzane było dwucylindrowym silnikiem o pojemności skokowej 375 cm³ o mocy 9 KM chłodzonym powietrzem, który współpracował z czterobiegową skrzynią manualną sterowana dźwignia umieszczoną na desce rozdzielczej.
Wyjątkowo spartańskie było wnętrze 2CV. W pierwszym okresie produkcji wyposażenie stanowił amperomierz i kilka przełączników. Producent nie zastosował żadnych obić tapicerskich, a siedzenia tworzył szkielet z rurek stalowych, na których rozpięto brezentową tkaninę podtrzymywaną gumowymi paskami.
W pierwszym roku produkcji seryjnej (1949) wykonano jedynie 876 egz. 2CV, a w 1954 r. już 52791 tych pojazdów. Jednocześnie zwiększono pojemność skokową silnika z 374 do 425 cm³, wzrosła też moc z 9 do 12 KM. Zmodyfikowano również tylną część nadwozia, gdzie w miejsce płóciennej ściany tylnej zamontowano blaszaną pokrywę bagażnika.
Citroën 2CV Sahara z 1960
Dwuosobowa wersja z otwartym nadwoziem Citroën wCV Mehari z 1968 roku
Citroën 2CV produkowany był w 9 krajach. W latach 1961-1990 produkowano go w portugalskim Mangualde. Ostatni egzemplarz wyjechał z tego zakładu 27. lipca 1990 roku. W ciągu 42 lat na całym świecie wyprodukowano 3.868.631 czterodrzwiowej wersji osobowej i 1.246.335 pojazdów użytkowych.
Auto było jeszcze wielokrotnie modernizowane, a jego produkcja coraz większa. W rekordowym 1970 roku powstało łącznie 368 232 egz. kilku wersji nadwozia. Wyprodukowano 163 143 egz. 2CV, 126 854 – Dyane, 64 325 – furgonetki AK i 13 910 – Méhari z otwartym nadwoziem.
Dużym powodzeniem cieszyła się mała furgonetka AK
Citroën 2CV produkowany był w 9 krajach. W latach 1961-1990 produkowano go w portugalskim Mangualde. Ostatni egzemplarz wyjechał z tego zakładu 27. lipca 1990 roku. W ciągu 42 lat na całym świecie wyprodukowano 3.868.631 czterodrzwiowej wersji osobowej i 1.246.335 pojazdów użytkowych.
Citroën 2CV produkowany był w 9 krajach. W latach 1961-1990 produkowano go w portugalskim Mangualde. Ostatni egzemplarz wyjechał z tego zakładu 27. lipca 1990 roku. W ciągu 42 lat na całym świecie wyprodukowano 3.868.631 czterodrzwiowej wersji osobowej i 1.246.335 pojazdów użytkowych.
Citroën 2CV produkowany był w 9 krajach. W latach 1961-1990 produkowano go w portugalskim Mangualde. Ostatni egzemplarz wyjechał z tego zakładu 27. lipca 1990 roku. W ciągu 42 lat na całym świecie wyprodukowano 3.868.631 czterodrzwiowej wersji osobowej i 1.246.335 pojazdów użytkowych.
Citroën 2 CV z 1981, którym na planie filmowym przemieszczał się James Bonda
Citroën 2CV produkowany był w 9 krajach. W latach 1961-1990 produkowano go w portugalskim Mangualde. Ostatni egzemplarz wyjechał z tego zakładu 27. lipca 1990 roku. W ciągu 42 lat na całym świecie wyprodukowano 3.868.631 czterodrzwiowej wersji osobowej i 1.246.335 pojazdów użytkowych.