Jak zrobić tanio auto elektryczne?

Wiosna 2010 roku. Stare, czerwone Volvo stoi w garażu za domem. Tam, gdzie kiedyś była klapka wlewu paliwa, znajduje się teraz gniazdko, z którego kabel idzie wprost do wtyku w ścianie. Kjell spogląda na mały licznik prądu i mówi do swojego wnuka Kaspera: „Już naładowany!”. Mały usadawia się na czerwonej kanapie i razem z dziadkiem bezszelestenie wyruszają w podróż. Na samochodzie umieszczono napis: „Morfars Elbil”, co po polsku znaczy „elektryczne auto dziadka”. „Chciałem pokazać mojemu wnukowi, co jest technicznie wykonalne” – mówi dziadek Enkelund.

Zainspirowany żywą debatą na temat samochodów elektrycznych ten wykwalifikowany mechanik i wieloletni szef serwisu Volvo zdecydował się na realizację swojego dość niecodziennego pomysłu – stare Volvo stojące od 12 lat w garażu postanowił wyposażyć w napęd elektryczny. Technika jutra w oldtimerze? Nie do końca.

Zamiast nowoczesnych baterii litowo-jonowych zapalony majsterkowicz zastosował 30 ołowiowych akumulatorów 12-woltowych, pochodzący z Polski silnik elektryczny o mocy 8 kW, przetwornicę napięcia z Japonii i turecki potencjometr służący jako pedał gazu. „Trochę trwało, zanim zgromadziłem wszystkie niezbędne części” – mówi konstruktor.

Właściwe prace związane z przebudowywaniem auta rozpoczęły się wiosną 2009 roku. Wnuczek Kaspar regularnie przyglądał się, jak dziadek radzi sobie najpierw z rdzą, naprawia karoserię, wymontowuje silnik i wkłada polski motor elektryczny. Poza tym trzeba było jeszcze zmienić przełożenia 4-biegowej skrzyni i umieścić baterie o łącznej pojemności 8 kWh w bagażniku, w miejscu dawnego baku oraz z przodu pojazdu. Po 250 godzinach pracy Elbil był gotowy. Zmiany konstrukcyjne oznaczały o 100 kg większą masę 142, ale auto, mimo 1300 kg, porusza się do przodu. Może rozwijana prędkość nie jest zawrotna, ale na przeważnie pustych drogach Växjö w Szwecji zawalidrogi nie są czymś specjalnie niezwykłym. Na pozamiejskich drogach obowiązuje ograniczenie do 90 km/h, które jest bezwzględnie respektowane. Elektropionier ma nadzieję już niedługo zbliżyć się do tego limitu.

Nawet bez takich prędkościowych ekscesów zasięg Volvo wynosi ok. 1 godziny jazdy. „To trzeba wyczuć” – mówi konstruktor. Specjalnego wskaźnika jeszcze nie ma. Nasz majsterkowicz zapowiada jednak, że będzie to pierwsza modyfikacja pojazdu. Auto wraca do garażu na „zatankowanie”. Cały proces trwa 6 godzin – dla emeryta to żaden problem. Akumulatory mają wytrzymać 10 lat. „Takie ołowiowe baterie są w stanie wytrzymać 2000 cykli ładowań”. Do dziś dziadek Kaspara przejechał zmodyfikowanym Volvo 142 3000 km.

A co z przejmującym zimnem Północy? Czy auto to wytrzymuje? Kjell Ekelund śmieje się: „Ostatniej zimy, gdy panowały 20-stopniowe mrozy. Mój nowiutki Citroën C5 nie zapalił. Wsiadłem do starego Volvo i od razu ruszyłem w drogę!”.