Renault 4 GTL - więcej możliwości

Ogromny sukces 2CV na początku lat 50. zaskoczył nawet samego Citroëna. Konkurencja potrzebowała sporo czasu, żeby wymyślić godnego konkurenta. Dopiero w 1956 r. Renault rozpoczęło prace nad prostym autem dla ludu w stylu 2CV.

Największą zaletą R4 jest wszechstronność. W naszym porównaniu Renault zgarnęło dużo punktów za największe wnętrze, bagażnik i najniższy próg załadunku. Po złożeniu tylnej kanapy można dziś, w dobie iPada, Netflixa i Tindera, ogarnąć nawet przeprowadzkę. Gdy czwórka dorosłych pasażerów siedzi w tylnym rzędzie foteli, zaczyna brakować trochę miejsca na kolana, ale w tamtych czasach to i tak był luksus, że w tak małym samochodzie w ogóle mieściły się 4 osoby. A i dziś da się przeżyć dłuższą podróż w „R-czwórce”, bo miejsca nad głową jest dość.

60 lat temu Pierre Dreyfus, szef Renault, zażyczył sobie samochodu, który nadawałby się równie dobrze na wyboiste drogi prowincji, jak i na zatłoczone ulice Paryża. Miał być tak prosty w obsłudze, żeby żaden Francuz nie miał kłopotów z włączaniem urządzeń, a także naprawami. Wszechstronne wnętrze i pięcioro dużych drzwi dały początek tym planom.

Nasz samochód testowy to późne R4 GTL z 1987 r. Od zawsze jeździły nim kobiety, pewnie dlatego, że faceci trochę wstydzili się siadać za kierownicą tego pudełkowatego wozidełka. A przecież niesłusznie je skreślali – R4 ma oszczędny silnik, cztery zsynchronizowane biegi, porządne fotele i hamulce tarczowe z przodu. Łatwe manewrowanie, dobra widoczność i miękkie zawieszenie pewnie dodatkowo pomogły „R-czwórce” w zdobywaniu kobiecych serc.

Zawału serca można za to dostać podczas hamowania. R4 zatrzymuje się z prędkości 80 km/h dopiero po 51,5 m. Tylko Mini ma jeszcze gorsze hamulce. We współczesnym ruchu może to być niebezpieczne.

Sprzedaż Renault 4 w Niemczech zakończono już w 1988 r., jednak w innych miejscach na świecie auto było sprzedawane aż do 1992 r. Przez 31 lat powstało łącznie ponad 8 milionów egzemplarzy.