Pigozzi został przedstawicielem włoskiego producenta we Francji, a w 1926 roku założył przedsiębiorstwo SAFAF (Société Anonyme Francaise des Automobiles Fiat), które montowało Fiaty w Suresnes pod Paryżem. Rosnące opłaty celne spowodowane protekcjonistyczną polityką władz francuskich doprowadziły do powstania w 1934 roku firmy SIMCA (Société Industrielle de Mécanique et de Carrosserie Automobile). Czas na własne projekty Najpopularniejszymi pojazdami nowego przedsiębiorstwa przed drugą wojną światową były wytwarzane na licencji Fiata Topolino - Simca 5 (Cinq) - oraz modelu 1100 - Simca 8 (Huit). Potem przyszedł czas na własne konstrukcje. Pierwszą, prawdziwą Simcą był model Aronde wprowadzony w 1951 roku. Dziesięć lat później francuska firma odkupiła od Forda fabrykę w Poissy, a swą dotychczasową wytwórnię w Nanterre sprzedała Citroënowi. W nowych zakładach powstała Simca 1000, a w 1967 roku na rynku pojawił się najpopularniejszy model firmy - 1100. Był to pierwszy samochód firmy z napędem na przednie koła. Pojazd budowano w kilku wersjach silnikowych. Obok podstawowej 1118 ccm dostępne były także 944 ccm, 1204 ccm i 1294 ccm. Auto oferowano w pięciu wersjach nadwoziowych: jako hatchback3- i 5-drzwiowy, kombi 3- i 5-drzwiowe oraz pikap. Simcę 1100 można było zamawiać w kilku opcjach wykończenia - L, GL, GLS i Special. Z nowym właścicielem W latach 1967-1982 wyprodukowano ponad 2,2 miliona egzemplarzy modelu 1100.W latach 70. kontrolę nad Simcą objął amerykański Chrysler. W roku 1980 przejął ją Peugeot, a w końcowym okresie produkcji najpopularniejszy pojazd nosił nazwę Talbot 1100. Niedługo potem Simca zniknęła z rynku motoryzacyjnego, a ostatni pojazd na bazie jej modelu Horizon - Dodge Omni produkowany był w USA jeszcze do roku 1990.
Simca 1100 - Zapomniany lider
Historia dziś już nieco zapomnianej francuskiej firmy Simca rozpoczyna się na początku lat 20. minionego wieku, kiedy to Henri Théodore Pigozzi (a właściwie Enrico Teodoro Pigozzi) spotkał założyciela Fiata Giovanniego Agnelliego.